کسی را که دانشی را زنده کرد نمی میرد.
تجربه نشان داده که خیلی‌ها معتقدند وقتی صحبت پول و خوشبختی است هیچ یک از این تفکرات‌مثبت، کارهای شبانه روزی و نگرش‌های صحیح برای بالا بردن توان پرداخت قسطهای آخر ماه‌کوچکترین کمکی نمی‌کند. حقیقت این است که اندیشه‌های هشیار و ناهشیار ما همیشه با میزان درآمدما در حال عمل هستند. سعادت و یا عدم سعادت ما، نتیجه تفکر ماست. ذهن انسان و چگونگی‌باورهای او تعیین کننده کیفیت زندگی اوست و ذهن ما بسته به شیوه‌ای که برای تربیتش اتخاذ می‌کنیم مارا ثروتمند یا فقیر نگه می‌دارد.
فقر نتیجه تفکر فقیرانه است اگر ثروت می‌خواهید نوع تفکر خود را عوض کنید. تصور کنید یکی ازدوستانتان همیشه مقروض است و معتقد است که تا ابد برای پرداخت بدهی‌های خود در تنگنا خواهدبود. او احتمالا فقط داوطلب انجام کارهایی است که حقوق و مزایای بسیار کمی دارند زیرا او این جایگاه‌را برای خودش پذیرفته است. به احتمال زیاد او فقط با کسانی می‌تواند ارتباط نزدیک داشته باشد که هم‌طبقه خودش باشند زیرا تنها در مصاحبت با این نوع آدم‌ها احساس راحتی می‌کند. او به خودش تلقین‌کرده است که زندگی دشوار و طاقت فرساست و با دوستانی که انتخاب کرده دیگر کوچکترین انگیزه‌ای‌برای تغییر این عقیده ندارد. در زندگی چیزی را به دست می‌آوریم که انتظارش را داریم و بنابراین فردی‌که انتظار تنگدستی دارد همان نصیبش می‌شود زیرا در مغز خود برنامه‌ای دارد که به او می‌گوید: «هی، توهیچ وقت پولدار نمی‌شوی». احتمالا خود او به این نکته پی برده است که هر وقت پول غیرمنتظره‌ای به‌دستش می‌رسد بلافاصله بیرون می‌رود و خرجش می‌کند چون فکر می‌کند که حالت عجیبی دارد و بهتراست به وضعیت عادی یعنی بی‌پولی برگردد. او ممکن است با خودش فکر کند: من هیچوقت پولدارنخواهم شد زیرا تحصیلات خوبی نداشته‌ام. اگر تحصیلات عالی شرط ثروتمند شدن است باید تمام‌اساتید دانشگاه میلیونر باشند
